[volgende dag] [vorige dag] [index Sydney-Melbourne]
10 maart 2008: Wilsons Promontory en Penguin Parade
Wilsons Promontory is een schiereiland. Het is helemaal National Park. Het zuid puntje van het schiereiland is het meest zuidelijke punt op "mainland Australa". (Want Tasmanie is er ook nog natuurlijk). Er is een weg dwars door het bos naar het visitor centre 50 km verderop. Daar aangekomen is het erg druk; logische op deze vrije dag. En opnieuw is de drukte geen probleem: we kiezen een een wandeling in de categorie 2-3 uur en we zien de hele wandeling 4 mensen. Deze foto is genomen halverwege de wandeling en kijkt uit op de punt.
Er zijn twee soorten regenwoud in Australië: Cold en Warm. Door het temperatuurverschil groeien bepaalde varens en lianen niet in cold. Dit klimaat hier is net warm genoeg voor "Warm". Het is echte een warme dag vandaag, dus dat de wandeling grotendeels door dichte bebossing gaat, komt goed uit.
ook hier weer tientallen meters hoge bomen:
Uitgewandeld gaan we op weg naar wat de top attractie van de dag moet worden: de Penguin Parade. In 2,5 uur rijden zijn we op Phillip Island. Dit eiland ligt vlak onder Melbourne en zo dicht bij de kust dat er een brug naar toe gebouwd is. Het zit barstens vol met campings en hotels, allemaal vanwege het wildlife. Een robben kolonie, Koala Sanctuary en de Penguins. Daar gaan we vanavond naar toe. We kopen kaartjes voor de parade en zoeken een camping in de buurt, die ook nog niet onaardig aan de zee ligt:
Fiona zit te lezen. Met een lange broek aan, want we gaan bijna weg en het kan koud worden is ons verteld.
In dit gebied leven 60000 van de kleinste soort pinguïns ter wereld. Er is een kolonie open voor publiek waar ongeveer 6000 vogels leven. Elke ochtend voor zonsopgang gaan de pinguïns naar zee en elke avond na zonsondergang komen ze weer terug. In tegenstelling tot de Yellow-Eyed penguin die we in NZ hebben gezien, leven deze vogels in groepen. Er is een enorm visitor center gemaakt met restaurant en shops. Vanaf daar loop je een daar en soort tribune die rondom het strand is opgesteld waar een paar duizend (1) mensen op kunnen. Het strand word met schijnwerpers matig verlicht. Wij hebben op advies luxere kaartjes gekocht. Een stuk verderop is een plek voor 150 mensen. De weg daar naar toe is al bijzonder, want overal zie je nesten, met hier en daar nog een chick. (Want de kuiken tijd is bijna voorbij). Vanavond is het niet zo druk op dit platform en we zijn met 75. Dat blijkt heel veel uit te maken, want dit is nog een groepsgrootte die stil te krijgen is. Zodra de zon onder is beginnen de chicks te ... Ja hoe moet ik het beschrijven. Iets tussen kwaken, tjilpen en baby huilen in. En dan zien we in de verte, op de rand van de zee en de rotsen de eerste stipjes. Daar zin ze! Er ontstaat een groep van 9. De 100-150 meter die de pinguïns moeten oversteken vanaf de rotsen en het strand naar de duinen is voor hun het gevaarlijkste, met roofvogels en vossen. Daarom vormen ze groepen, (dat noemen ze raften). Iedereen hoort bij een vaste groep en ze vinden elkaar door het speciale geluid dat ze maken. En dan beginnen ze te lopen. Althans lopen: enorm waggelen. Dat doen ze altijd al, maar nu nog meer. De rui periode komt eraan. Dan krijgen ze hun winter veren. Dat duurt ongeveer 17 dagen. Gedurende deze periode is hun verenpak niet waterdicht en gaan ze niet de zee in. En dat betekent dat ze de hele periode niet eten of drinken! Dat lossen ze op door van te voren heel veel te eten; ze worden tot 2 x zo zwaar. Dus ze zijn moddervet en hebben moeite met lopen. Op 2 meter van ons platform is een klein afstapje en ongeveer een kwart van de vogels valt hier voorover, omdat ze te zwaar zijn. Een erg leuk gezicht. En dan komen er nog meer pinguïns en nog meer.... Je weet niet wat je ziet. Een uur lang zie je vele honderden pinguïns het strand op lopen en vlak langs lopen. Werkelijk heel bijzonder! Je mag absoluut geen foto's nemen. Hier een een foto, die ik van een bord gemaakt heb. En we hebben een DVD gekocht. Ik kan wel een paar mensen in NL bedenken die deze DVD willen zien als we terug zijn::))))
Op de terugweg lopen we weer langs de nesten. Sommige pinguïns zijn zo dichtbij dat je ze zou kunnen aanraken. Ze lijken zich helemaal niets van ons mensen aan te trekken. En er was gewaarschuwd: als je weg gaat moet je onder je auto kijken of er geen pinguïn zit. En inderdaad , op de hoek van de parkeerplek zit een pinguïn.
Een hele mooie avond!