[volgende dag] [vorige dag] [index NZ Noord]
5 februari 2008: Rotorua
Vandaag hebben we in Rotorua en omgeving een aantal toeristische attracties gedaan. Alles is hier meer commercieel dan elders. Dat merk je aan de hele sfeer. Dit was de plek in NZ waar toerisme gestart is, de eerste plek waar toerisme echt de voornaamste bron van inkomen was (en is).
Hier waren de beroemde Pink en White terraces, geclaimd als 8e wereldwonder. Op de foto hieronder zie je een schaalmodel van een van de terrassen
Dit gehele gebied heeft thermische bronnen. Bovenstaand terras bestond uit een enorme rij baden. Hoe hoger je kwam hoe warmer. Uit de hele wereld kwamen hier mensen naar toe. Ook de Maori's verdienden hier goed geld aan. Alles in de verleden tijd. Want in 1866 is hier een vulkaanuitbarsting geweest, precies onder deze terrassen. Alles verwoest en een boel mensen omgekomen.
In 1930 heeft iemand dit gebied gekocht en is een opgraving begonnen. De terrassen zijn er echt niet meer, maar in de dorpen er omheen was onder de meters dikke modderlaag nog veel te vinden. Daar kun je naar toe, naar de Burried Village. Leuk om wat van dit stuk geschiedenis te leren; van het museum erbij moet je niet teveel verwachten.
Gisteren was ons al opgevallen hoe ontzettend veel hotels er zijn aan de zuidkant van Rotorua. Nu werd ons pas echt duidelijk. Er zijn zoveel thermische bronnen hier, dat elk hotel zijn eigen spa heeft en in de winter gratis verwarming. Hier in de buurt is ook de grootste geiser van het zuidelijk halfrond, de Pohutu. Dit is het meest commercieel. Er zijn hotels omheen gebouwd met uitzicht op de geiser.
Je moet een park in om de geiser te kunnen bekijken en dan moet je tegelijk een flinke prijs betalen voor een aantal musea en Maori dans voorstellingen. En het was het waard. Wat een indrukwekkende geiser. Hij spuit zo'n 2 x per uur, soms kort, soms lang. Wij hadden geluk: wij hebben een kwartier zitten genieten van een steeds hoger spuitende geiser. 20 meter hoog (hij schijnt zelfs 30 te halen).
Ook veel borrelende modderpoelen.
Een natuurlijke kookpot. Hier wordt volgens eeuwen oude methodiek maïs gekookt. Neem een rieten mandje, doe de groente erin, hand in de poel en even later is het klaar.
Er is ook een houtbewerking school gevestigd, om de Maori technieken in ere te houden (Alles met de hand gemaakt, wel met moderne beitels).
Tenslotte een kort bezoek aan het museum in Rotorua gebracht, vooral om het gebouw zelf. Erg mooi, ook van binnen. Begin 1900 gebouwd als kuuroord, waar je allerlei stoom, modder en zwavel behandelingen kon krijgen. Bij het bezoekje aan de kelder merk je hoe warm het daar is, door de bronnen.
Vanavond was het na de warme dag van gisteren op eens (Nederlands?) koud, graad of 10.
We hadden Rotorua niet willen missen en toch hoeven we hier ook niet langer te blijven. Dus morgen verder naar het Noorden.