[volgende dag] [vorige dag] [index NZ Zuid]
18 januari 2008: Te Anau en gloeiwormen
Na een lekker fruitontbijtje in de stad en nog een beetje shoppen hebben we Queenstown achter ons gelaten. We gaan op weg naar het grootste natuurpark in NZ in het zuidwesten, het Fjordland National Park. (Het gehele groene gebied links onder op de kaart).
Een gebied vol bergen en fjorden. Vrijwel ondoordringbaar en weinig wegen. Er zijn een aantal tracks gemaakt waar je per track in een dag of 10 een stuk door het gebied kan lopen.
Wij gaan het op een meer comfortabel manier doen. Per boot, kayak en wandelen.
Goede basis voor dit gebied is Te Anau, daar gaan we vandaag naar toe. Vandaar uit gaan we tochten maken naar twee van de "Sounds", een soort Fjorden.
We alle geluk mee. De reis loopt goed, fijne camping plek, prachtig onbewolkt weer, ca 20 graden de komende dagen en we kunnen bij aankomst alle trips boeken die we willen. Een flink programma. Vanavond gaan we nog naar de gloeiwormen grotten. Morgen gaan we de 120 km heen en ook weer terug rijden naar Milford Sound. Dit is de enige werkelijk weg in dit gebied. aan deze weg liggen diverse mogelijkheden om korte wandelingen te maken. Daar gaan we er een van doen. Vervolgens hebben we een 2,5 uur durende boottocht geboekt om over de Milford Sound te varen. De boot vertrekt pas om 16:00. De laatste van de dag. Dit is op aanraden van de Lonely Planet: de middag boten zijn erg vol, omdat er 14 uur durende excursies vanaf Queenstown worden georganiseerd.
Dan op zondag er lekker tegen aan. De excursie naar Doubtful Sound. Dit fjord is niet rechtstreeks te bereiken vanaf de bewoonde wereld, behalve door een erg lange boottocht over zee. Maar de NZ-ers hebben daar wat op gevonden. Ze hebben een verbindingsweg aangelegd tussen twee meren. Vanaf Manapouri steekt een boot het meer over. Dan gaan we een stuk de bus in (die dus alleen op dat stukje weg rijdt) en dan kom je aan bij de Sound. En daar gaan we zeekayakken. Alles bij elkaar duurt een uur of 12. Een vol weekend. Maar gezien de weersverwachting willen we het allebei direct doen. We hebben er erg veel zin in.
Op deze kaart kun je onderin de route zien van deze tocht. (Op deze kaart staan dus alle wegen die er zijn in het gebied)
We waren al begin van de middag op de camping. Lekker in de zon gezeten. Wat aan het verslag gewerkt en Fiona heeft de was gedaan. Alles is zo vlot verlopen, dat we vanavond nog een leuke 2 uur durende excursie hebben gedaan naar de gloeiwormen grot. Op vijf minuten lopen vanaf de camping is de haven. Een boot neemt ons mee naar de andere kant van het meer.
Mooie uitzichten
Bijzondere bolvormige eilandjes
Een leuk tochtje.
Daar zijn de grotten van pas 12000 jaar oud. Dat is voor grotten piepjong. In deze grotten stroomt veel water met allerlei leven erin. Aan de wanden van de grotten leven de Glowworms. Het is een bijzonder soort insecten. De gloeiworm is in feite het larve stadium (ca 3 weken) van een vlieg die in totaal maar 4 weken leeft. De larve leeft van nadere insecten. Om die te lokken in de stikdonkere grot heeft hij een bepaald chemisch proces waardoor hij een blauwgroen licht kan maken in zijn achterste. En ze maken een soort kleefdraden waar de insecten dan aan blijven kleven. Wat is de natuur toch bijzonder! Ook bijzonder is dat de uiteindelijke vlieg geen mond of maag heeft en dus na een dag 4 van de honger sterft, maar dan intussen wel weer een boel eitjes heeft gelegd.
Dit is een foto van een plaat die daar hangt met het grottenstelsel.
Vandaag veel foto's van kaarten, want in de grot mag absoluut geen foto gemaakt worden. We lopen een stuk door de grot over loopbruggen. Dit stuk is nog verlicht en je hoort alleen het donderende geraas van water dat zich via diverse watervallen door de grot stort.
Daarna komen we in een grot zonder watervallen, met minder geraas. We gaan in een bootje dat door de gids voortgetrokken wordt via kettingen aan de wand. En dat allemaal in het stikdonker. Althans, behalve de gloeiwormen! Als je ogen gewend zijn zie je hoeveel licht ze geven. Een bijzondere (en helaas korte) ervaring.
Dan de terugweg. Doordat het inmiddels koel is geworden zitten we allemaal binnen. Ook nog een bijzondere ervaring, want wij zijn met een paar andere blanke toeristen aangevuld bij een grote coach van een chinese toer. Grappig om te varen in Nieuw Zeeland en druk gepraat in het chinees te horen. Een prima excursie!